33.

Rozdział 32

Delikatnie się uśmiechnęłam , a ręce owinęłam wokół szyi siatkarza. Nowakowski delikatnie mnie pocałował. Wsunął swój język do moich ust i delikatnie nim drażnił moje podniebienie. Długo nie byłam mu dłużna, bo już po chwili oddałam tym samym. Po dość długiej chwili oderwałam się od ust Piotrka, a ten uśmiechnął się.

-Nie opuszczaj mnie już nigdy. – szepnął i mocno mnie przytulił.

Wtuliłam się w jego ramiona. Po chwili siatkarz opuścił kabinę prysznicową, a ja zostałam w niej sama. Dokończyłam sama swoją kąpiel. Zakręciłam kurek z ciepłą wodą i opuściłam kabinę prysznicową owijając swoje ciało w biały ręcznik. W drugi ręcznik owinęłam włosy i opuściłam pomieszczenie zwane łazienką. Weszłam do garderoby i stanęłam przed szafą spoglądając na ubrania. Z jednej półki wzięłam koszulę Nowakowskiego i uśmiechnęłam się do siebie. Przysunęłam ją do twarzy i napawałam się zapachem jego perfum, którym koszula była przesiąknięta. Poskładałam ją i odłożyłam na miejsce, po czym zabrałam swoją pidżamę i nałożyłam ją na ciało. Ponownie weszłam do łazienki i wysuszyłam włosy, po czym delikatnie nie przeczesałam i związałam w luźnego koka. Wyszłam z łazienki i spojrzałam na łóżko. Siatkarz już spał. Podeszłam bliżej i pocałowałam go delikatnie w czoło. Przeszłam całą długość pokoju i zagasiłam światło, po czym ponownie wróciłam pod łóżko i położyłam się obok siatkarza. Okryłam swoje ciało kołdrą, zamknęłam oczy i zasnęłam.

***

Przebudziłam się następnego dnia. Przetarłam oczy, a w drzwiach stanął Piotrek, Uśmiechnął się, a ja odwzajemniłam jego uśmiech. Z tacą podszedł do mnie i stanął przy łóżku. Usiadłam po turecku okrywając swoje nogi pościelą. Siatkarz położył na łóżku tacę i pochylając się pocałował mnie w głowę.

-Smacznego. – szepnął siadając obok mnie.

-Dziękuję. – delikatnie się uśmiechnęłam.

Posmarowałam grzankę dżemem i zabrałam się za jedzenie. Jadłam grzankę za grzanką popijając je kakałem. W między czasie nakarmiłam też Piotrka nie zwracając uwagi na jego protesty. Gdy wszystko było zjedzone siatkarz musnął moje usta i podniósł się z łóżka. Zabrał tace i wyszedł sypialni. Wstałam z łóżka i wchodząc do łazienki zaliczyłam poranną toaletę i skierowałam się do garderoby. Wyjęła jakieś ciuchy z półki i ubrałam się, po czym ponownie weszłam do łazienki i zrobiłam delikatny makijaż. Opuściłam łazienkę, a zaraz po tym sypialnię. Zeszłam na dół, a tam wraz z Piotrkiem zobaczyłam Aśkę i Grześka.

-Czeeeść. – przyjaciółka podbiegła do mnie mocno mnie przytulając.

Odwzajemniłam jej uścisk i uśmiechnęłam się. Grzesiek podszedł do mnie i również mnie przytulił. Oczywiście jako formę przywitania, nie żeby coś. Usiedliśmy w salonie. Nie żeby coś, ale nie miałam ochoty słuchać o tym jak ta osoba gra, a jak tamta. Ale ku mojemu zdziwieniu temat „siatkówka” zakończył się dość szybko.

-No to skoro nie spędziliśmy razem sylwestra, to może jakaś mała wspólna imprezka ? – Grzesiek wyszczerzył się.

-Nie, stanowcze nie. – zaśmiałam się, a Piotrek spojrzał na mnie wzrokiem smutnego kotka.

-No Aniuuu, tylko raz. – usłyszałam przyjaciółkę.

Pokiwałam przecząco głową. Ale nie byliby sobą, gdyby nie zaczęli mówić rzeczy typu „nie wiadomo kiedy będzie następna taka okazja”, bla, bla, bla.

-No dobrze, ale to będzie pierwszy i ostatni raz. – pogroziłam im palcem.

Cała trójka pokiwała twierdząco głową, po czym wyszczerzyli się i zaczęli tworzyć plany. Chcieli, aby wszystko było zorganizowane jak najlepiej, co w ich ustach można było rozumieć jako „ma być dużo alkoholu”. Słysząc ich niektóre plany nie wiedziałam czy się śmiać, czy płakać.

-Mamy wyjęty w Katowicach Spodek. – Grzesiek spojrzał na mnie.

-Chyba sobie żartujesz. – delikatnie się skrzywiłam.

-No co ? – uśmiechnął się. – Będą tam wszyscy. Anastasi i cały sztab, a do tego cała nasza wspaniała reprezentacja ze mną na czele. – siatkarz przeczesał teatralnie włosy, a ja zaczęłam się śmiać.

-Dobry żart. – nie mogłam opanować swojego śmiechu.

-Zabawne. – Kosok oburzył się i oparł o oparcie kanapy zakładając ręce na klatce piersiowej.

Nowakowski zmierzył go wzrokiem i popadł w niepohamowany śmiech. Wraz z nim zaczęła się śmiać Aśka.

-Dajcie chłopakowi spokój . – wyszczerzyłam się.

-Teraz to mnie bronisz ? – parsknął Grzesiek spoglądając na mnie.

-Cały czas Cię broniłam, Grzesiu. – uśmiechnęłam się delikatnie.

-Ej, ej. – Piotrek spojrzał na mnie. – Bo będę zazdrosny.

-Nie musisz być zazdrosny, nie masz powodów. – Aśka puściła oczko w stronę Nowakowskiego.

Stanowczym wzrokiem spojrzałam na Aśkę, która sztucznie się uśmiechnęła, a Grzesiek przysiadł się do niej szepcząc jej coś do ucha. Przeniosłam wzrok na siatkarza.

-Czy ja czymś nie wiem ? – zmierzyłam ich wzrokiem.

-No dobra, no. – Aśka spojrzała na mnie i na Piotrka. – Powiedz im. – wyszczerzyła się.

-Dlaczego ja mam im to powiedzieć ? – zrobił wielkie oczy. – Przecież to Twoja przyjaciółka.

-Ale to Twój przyjaciel, klubowy i reprezentacyjny kolega. – przyjaciółka wytknęła język w stronę Grześka.

-Skończcie takie głupie pieprzenie. – zrobiłam poważną minę. – Mówcie jaśniej, bo nic z tego nie rozumiem.

-No dobra.. – szepnął siatkarz tak, że ledwo to usłyszałam.

-No, bo wiesz tak się złożyło.. – zaczęła przyjaciółka.

___________________________________________

Trochę, krótki, przepraszam. ;<

Ale to przez tę wycieczkę klasową.. Eh.. 

Wybaczycie mi ? ;>